چو ایران نباشد تن من مباد
انتشار خبر “ساخت دومین جزیره مصنوعی امارات” در روزنامه شرق و فروش خاک ایران به کشور استعمار ساختۀ امارات، در حکم تجزیۀ خاک ایران است.
به توبره کردن خاک مرزِ پُرگُهر ایران و فروش آن به کشورهای خارجیِ جنوبی خلیج فارس، نه تنها تجزیه خاک ایران است، بلکه تغییر در مرزهای دریایی خلیج همیشه فارس ایران را در پی خواهد داشت.
این وظیفه یکایک فرزندان مرزِ پرگُهر و ملت ایران زمین است که در مقابل تجزیه خاک ایران بایستند. حتّا بر اساس قانون اساسیِ پرعیب و نقص و اصلاح ناپذیر جمهوری اسلامی هیچ کس حق ندارد در صدد تجزیه ایران اقدام کند.
به یغما بردن خاک ایران و تغییر خطوط آبی در خلیج فارس، در حکم نقض تمامیت ارضی ایران از سوی دولت جمهوری اسلامی و کشورک امارات می باشد که بر اساس قوانین بین المللی با حمله نظامی و اعلان جنگ هیچ فرقی ندارد.
این وظیفه ملت ایران است که در برابر متجاوزان به خاک ایران بایستند و در برابر متجاوزین داخلی قیام و در برابر متجاوزین خارجی از خاک خود دفاع کنند.
ما اجازه نخواهیم داد که خاک نیاکان و ناموس ملی ما را چوب حراج بزنند. این نیز دلیل دیگری بر بی کفایتی و اشغالگر بودن جمهوری اسلامی می باشد؛ بنابراین جمهوری اسلامی به عنوان بزرگترین خطر برای تمامیت ارضی و پشتیبان تجزیه طلبان ایران زمین، رو-در-روی ملت ایران است و باید سرنگون شود.
از سوی دیگر به کشورک استعمار ساخته امارات هشدار می دهیم که بدانید که سوء استفاده از بی کفایتی اشغالگرانِ حاکم بر ایران، نه تنها دلیل بر تغییر خطوط مرزی آبی شناخته شده بین المللی در خلیج همیشه فارس نخواهد بود، بلکه اخطار فرزندان مرز پرگهر را جدی بگیرید که ساختن جزیره ای مصنوعی در خلیج همیشه فارس (آن هم با خاک پاک ایران)، جزیرۀ ساختگی شما را به بخشی از خاک اشغال شدۀ ایران تبدیل می کند.
فرزندان مرز پرگهر به نمایندگی از ملت ایران اعلام می کنند که حق بازپس گیری خاک خود را با هر شیوۀ رایج بین المللی در مورد سرزمین های اشغالی محفوظ می دارند.
همه سر به سر تن به کشتن دهیم
از آن بِه که کشور به دشمن دهیم
***
متن نوشتار روزنامۀ شرق به پیوست می باشد:
امارات ساخت دومین جزیره مصنوعی را کلید زد
گسترش شیخنشین با خاک پارسی
فرزانه طهرانی
مرغوبترین خاک ایران روانه سرزمین عربنشین میشود تا جزایری به مساحت ۵۰ کیلومتر مربع به اسم جزایر “النخیل” موسوم به “پالم آیلند” در سواحل جنوبی خلیجفارس و در کشور امارات ساخته شود، که هم تهدیدی برای محیط زیست خلیجفارس محسوب میشود و هم خواسته یا ناخواسته تیشه بر ریشه معادن و منابع ایران میزند. عمق فاجعه زمانی مشخص میشود که بدانیم تنها جزیره نخلی جمیرا نیاز به بیش از ۵۰ میلیون مترمکعب خاک برای به سطح آب رساندن این سازه دارد.
عربها با پول، بسیاری از سرمایههای ما را خریدند، حتی خاک ما را! خاکی که برای تشکیل مجدد یک سانتیمتر از آن ۷۰۰ سال زمان نیاز است؛ تریلیتریلی و کشتیکشتی تحویل و تقدیم کشورهای عربی میکنیم و اسمش را گذاشتیم صادرات غیرنفتی. قدیمها خاکی بود که به آن گل سرشوی میگفتند و خواصی مشابه صابون داشت و برای شستشو استفاده میشد. امروز به این خاک بنتونیت میگویند که اگر یک مشت از آن را داخل یک لیترآب بریزید، حجیم میشود و بعد از خشک شدن، از بتون هم محکمتر است. معادن خاک بنتونیت در خراسان جنوبی وجود دارد که مرغوبترین خاک آن سفید رنگ است و عمری هزار ساله دارد. بعضی از این معادن ماهانه سه هزار تن از این خاک را بهوسیله لودر استخراج میکنند. خاک بنتونیت به دلیل چسبندگی، جذب آب، تورم پذیری و نرم بودن، کاربردهای زیادی در ریختهگری، حفاری چاههای نفت، سدسازی و کشاورزی دارد.
10 هزار تومان میخرند، ۷۰۰ هزار تومان میفروشند
عمده واحدهای فعال خاک بنتونیت که خاک مرغوب و صادراتی دارند در قائن، شمال غرب بیرجند و بخشی در فردوس هستند. اما اینکه این خاک به چه دردی میخورد و کجا میرود، حکایت جالبی دارد. عربها هر کیلو خاک بنتونیت را ۱۰هزار تومان از ما میخرند، اما همین خاک را پس از فناوری، هر کیلو را تا ۷۰۰ هزار تومان به فروش میرسانند. سالانه صدها هزار تن از این خاک مرغوب -چه به طور رسمی و چه قاچاق- به کشور امارات صادر میشود. اگرچه این خاک مناسب برای چاههای نفت است، اما حقیقت تلخ این است که امارات از آن برای ساخت جزایر مصنوعی در دوبی استفاده میکند. موضوع صدور خاک از دو سال پیش آغاز شد. آن زمان که خبر فروش خاک ایران به قطر از سوی رسانههای عربی روی خروجیها قرار گرفت و سفیر ایران در دوحه از ورود پنج هزار تن خاک ایران به قطر خبر داد. البته قطر با خرید خاک ایران قصد داشت بر حاصلخیزی زمین بیحاصلش بیفزاید. گویا فروش سرمایههای نفت و گازمان کافی نیست و آنقدرها که باید جیبها را پر نمیکند که دست روی خاک هم گذاشتهاند. از آنجا که خاک جزو منابعی است که تشکیل مجدد آن سالیان سال زمان میبرد، مسوولان سعی کردند امضای تفاهمنامه با قطر جهت فروش خاک، از دید رسانهها مخفی بماند؛ از اینرو در ایران هیچ مقام مسئولی از خروج این خاک خبر نداد و به طور کلی تمامی دست اندرکاران عرصه کشاورزی -اعم از وزیر و معاونان- در ابتدا این خبر را رد کردند، اما چیزی نگذشت که با خبررسانی عربها، مسئولان ایران نیز بر این موضوع صحه گذاشتند. اولین واکنشها به خبر صادرات خاک ایران به قطر از سوی معاون آب، خاک و صنایع وزارت جهاد کشاورزی بود. در اولین تماس با وی، خیلی سریع و کوتاه به سوالات پاسخ میگوید. وی میافزاید: این معاونت مخالفت خود با صادرات خاک از ایران را اعلام کرده و نمیداند که وزارت امور خارجه چگونه قرارداد صادرات خاک ایران به قطر را منعقد کرده است؟ اما در مصاحبههای بعدی، سید رحیم سجادی درخصوص صادرات خاک ایران به قطر میگوید: با صادرات خاک به صورت فلهای مخالفیم.
خاک من از تو، پول تو از من
حاشیهنشینان جنوب خلیجفارس پس از سالها چشم طمع دوختن به تغییر نام این پهنۀ عظیم آبی و دسیسهچینی برای تصاحب جزایر سهگانه و عدم توفیق در این موضوع، حالا از درِ تطمیع برخی افراد جهت تصاحب خاک ایران برآمدهاند و ظاهرا در سکوت برخی از مطّلعان، در حال دست یافتن به اهداف کلان خویشند. در حالی که کارشناسان محیط زیست معتقدند هر ساله به دلایل مختلف از جمله فرسایش، دو میلیارد تن خاک در کشور از بین میرود، طی روزهای گذشته یکی از اعضای هیات علمی مرکز تحقیقات جنگلها و مراتع کشور درباره روند رو به افزایش صدور گسترده خاک مرغوب کشور هشدار داد. محمود درویش در این مورد گفت: «ما چه این مساله را قبول کنیم، چه قبول نکنیم، صدور خاک از کشور صورت میگیرد.» وی با اشاره به اینکه خاک پیت در حال حاضر در بازار با قیمتی نزدیک به ۱۰۰ هزار تومان برای هر متر مربع خرید و فروش میشود، اظهار داشت: اینکه ما بیان کنیم صادرات خاک، ممنوع و غیر قانونی است، راه علاج مشکل نیست؛ زیرا مساله خیلی گستردهتر از این است؛ زیرا کشورهای عربی قیمتهای کلانی برای بهدست آوردن مواد غذایی موجود در خاک کشور ما میپردازند و این اتفاق صورت میگیرد.
راههای خروج خاک
خاک به دو روش عمده قاچاق میشود: اول به صورت قاچاق در قالب بستهبندی که از مبادی غیرقانونی از کشور خارج میشود و مثل تمام کالاهایی که از کشور قاچاق میشود از میزان دقیق آن اطلاعی در دست نیست، اما مسئولان تایید میکنند که قاچاق صورت میگیرد. به ویژه درباره خاک “پیت” که مرغوبترین خاک و محل چند ساله رویش چمن بوده است و دارای مواد آلی بسیار و سبک است، شایان ذکر است از خاک پیت برای پرورش قارچ نیز استفاده میشود. روش دوم قاچاق در قالب صادرات گل و گیاه است. در این روش که قانونی هم صورت میگیرد، قاچاقچیان مسئولان را دور میزنند و چندین برابر نیاز گلدان، خاک در آن میریزند. در خارج از کشور نیز، گیاه که ارزش و اعتباری ندارد؛ در مواردی حتی دور ریخته میشود و آنچه در قیمتهای بالا خرید و فروش میشود، خاک گلدان است. بنابراین میتوان گفت به قاچاق خاک، جنبه قانونی داده شده است و مسئولان هم کم و بیش از آن اطلاع دارند. اگرچه سال گذشته بر اساس موافقتنامه قانون قرنطینهای گیاهی که در مجلس به تصویب رسید، هرگونه جابجایی گیاهان به همراه خاک ممنوع شد، اما همچنان صادرات گل و گیاه با خاک انجام میشود.